تِرِز نخستین فرزند او [ ژان ژاک روسو نخستین روشنفکر مدرن ] را در زمستان 1746 - 1747 به دنیا آورد. ما جنسیت او را نمیدانیم. هرگز اسمی به روی او گذاشته نشد. میگوید با «بزرگترین دشواریهای جهان» ترز را قانع کرد که «برای حفظ آبرویش» باید کودک را رها کرد. ترز «با افسوس اطاعت کرد.» او یک کارت رمز در لباس کودک گذاشت و به قابله گفت که کودک را در کنارِ پروشگاهِ کودکانِ سراهی رها کند. چهار فرزند دیگری که ترز از او به دنیا آورد درست به همین سرنوشت دچار شدند، جز اینکه پس از نخستین کودک دیگر به خودش زحمت نداد کارت رمز در لباس آنها بگذارد. هیچ یک از آنها نامی نداشتند. احتمالا هیچ کدام مدت زیادی زنده نماندهاند. تاریخچه موسسه کودکان سرِ راهی که در 1746 در «مرکور دو فرانس» چاپ شد، نشان میدهد که موسسه انباشته از کودکان سرِ راهی بوده است، حدودِ سالی سه هزار کودک.
خود روسو نوشته است که در سال 1758 رقمِ کل کودکان موسسه به 5082 نفر رسید. در 1772 میانگین آن نزدیک به 8000 نفر بود. اکثرِ این کودکان در همان اوائلِ زندگی تلف میشدند و معدودی که به بلوغ میرسیدند گدا و بی خانمان میشدند. روسو حتی روز تولدِ پنج فرزندِ خود را یادداشت نکرد و هیچگاه علاقه ای به اینکه چه بر سرِ آنها آمده است، نشان نداد!