استان یزد با اقلیم خشک و کم بارش خود همواره با چالش های جدی در تامین آب شرب خود مواجه بوده است. رشد جمعیت، کاهش کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی ، خشک شدن بسیاری از قنات ها و چاه‌ها، کاهش نزولات جوی، افزایش دما،  فعالیت صنایع آب بر، بهره وری  پایین آب در مصارف مختلف از یک طرف و تلفات شبکه های آبرسانی به دلیل فرسودگی سیستم های انتقال و توزیع آب منجربه هدر رفت بالای آب شرب و بهداشت گردیده است.  
فقر شدید منابع آب منجر گردیده از گذشته جبران بخشی از کمبودهای بخش شرب از طریق انتقال آب بین حوزه ای صورت پذیردکه این انتقال طی سنوات اخیر همواره مورد تعرض قرار گرفته و منجربه بروز اختلال در روند تامین آب شرب گردیده است. 
راهکارهای مقابله با بحران آب شرب در یزد را می بایست در 2 مقوله مدیریت تقاضا و بهینه سازی مصرف و مدیریت تامین دنبال کرد. اموزش و فرهنگ سازی برای کاهش مصرف بخش های خانگی، عمومی و تجاری، جداسازی آب شرب در فضای سبز،  افزایش تعرفه ها برای کنترل مصرف بی رویه، اجرای سیستم های هوشمند اندازه گیری مصرف آب، بازتخصیص آب کیفی در اختیار صنایع با آب غیر متعارف پساب و یا دریا، کنترل کاهش برداشت از سفره های آب زیرزمینی به منظور تعادل بخشی و احیاء آن و در نهایت بهینه سازی شبکه توزیع آب از طریق نوسازی شبکه های فرسوده و کاهش هدر رفت آب منجربه مدیریت بهینه  مصرف آب خواهد گردید.
از طرفی به منظور تامین نیازهای بلند مدت شرب و بهداشت باتوجه بر شرایط اقلیمی و فقر شدید کمی و کیفی منابع آب استان، نیاز به تامین آب از خارج حوضه (بین حوزه ای) و شیرین سازی و انتقال آب از دریا اجتناب ناپذیر است. حل این چالش چند بعدی که نیازمند راهکارهای جامع و پایدار است بدون مشارکت همه جانبه مردم، دولت و بخشی خصوصی امکان پذیر نمی باشد.