یگانه بازمانده یخچالهای قدیمی این منطقه است که در داخل شهر میبد و در فاصله 50 کیلومتری شمال یزد، در کنار راه کاروانرو و در جوار چاپارخانه، آب انبار و رباط اصلی شهر قرار دارد.
ساختمان یخچال کاملاً از خشت و گل خام است و خوشبختانه هنوز قسمت اعظم این بنا باقی مانده است و به عنوان یکی از نمونههای چشمگیر معماری اینگونه آثار به شمار میآید.
یخچالها عموماً 4 قسمت اصلی به نامهای (حوض یخبند)، دیوارهای سایهدار، مخزن یخ و گنبد بزرگ دارند، محوطه یخبند یخچال میبد حوض گلی و کم عمق (تقریباً 5/0 متر) به مساحت تقریبی 8000 متر مربع است و دیوارهای بلند سایهانداز با ضخامت 2 متر و ارتفاع 8 متر در سه جهت جنوبی (با طول 42 متر) شرقی و غربی (با طول 20 متر) قرار دارند. (دیوار شرقی اکنون خراب شده است) یک درگاه اصلی به پهنای 2/2 متر و بلندی 2 متر در میان دیوار جنوبی به مخزن و گنبد راه دارد که تقریباً تمام رفت و آمدها و انبار کردن و تخلیه یخ از این درگاه صورت میگرفته است.
مخزن قیفی یخچال را در زمین رسی سختی کندهاند که قطر دهانه و گودی آن به ترتیب 13 و 6 متر میباشد و گنبد بزرگ را بلافاصله روی همان بستر زمین سخت بنا نهادهاند.
سطح قاعده دایرهای این گنبد حدود 3000 متر مربع است و ارتفاع گنبد تخمیناً 15 متر میباشد. پهنای دیوار خشتی گنبد از بالا به پایین به طرز ماهرانهای کاهش مییابد به گونهای که از 4/2 متر در قاعده به 25 سانتیمتر (پهنای یک خشت) میرسد. (امروز قسمتی از پوشش شمال غربی گنبد به علت باد و باران فرو ریخته است).
کارکرد یخچال: فعالیت در یخچالها اصولاً در دو هنگام و در فاصله نسبتاً کوتاه از سال صورت میگرفته است. یکی در چله زمستان (انباشتن یخ در مخزن و پوشاندن سطح یخ از پوشال، کاه) و دیگر در چله تابستان (استفاده از یخهای انباشتی جهت شرب و دیگر مصارف).